Drewno jest materiałem naturalnym
Jest piękna, przyjemna w dotyku i dla oka. Bezpośrednio zachęca do wykorzystania go do tworzenia designerskich perełek czy przytulnych zakątków zarówno we wnętrzach, jak i na zewnątrz. Drewno, jako materiał naturalny, ma również swoje specyficzne właściwości. Jeśli będziemy je szanować, osiągniemy doskonałe wyniki o trwałej wartości.
Jeśli użyjesz wysokiej jakości drewnianych płytek i desek podłogowych, wynik jest prawie gwarantowany. Dzięki wysokim standardom jakościowym pracujesz z półproduktem najwyższej jakości, jakim jest znacznie ułatwia montaż i posiada doskonałe właściwości użytkowe i estetyczne, które docenisz dziś, miesiące i lata później.
Ale jest coś „prawie gwarantowanego”. Trzeba naprawdę szanować naturalne właściwości drewna i w ten sposób z nim pracować. W tej instrukcji znajdziesz podstawowe wskazówki, instrukcje i zasady pracy z drewnianymi płytkami i podłogami. Wierzymy, że pomogą Ci one osiągnąć najlepsze rezultaty w praktyce.
Jak wybrać odpowiednie drewno?
1. DO WNĘTRZA
We wnętrzu jest to kwestia czysto estetyczna. Warunki panujące tutaj są zwykle na tyle zrównoważone, że wybór drewna nie ma zasadniczego wpływu na walory użytkowe okładziny.
ŚWIERK
jasne, miękkie, jednokolorowe drewno z drobnymi sękami
SOSNA
kolor ciemniejszy żółtawy, utlenia się mocniej (ciemniej), większe grudki, wyraźniejszy rysunek i przejście pomiędzy ciemnym rdzeniem a jasną bielą
MODRZEW
ciemniejszy brązowawy kolor, drewno twardsze, cięższe, trwalsze, również ciemnieje
2. NA ELEWACJI
Wybór drewna ma zasadniczy wpływ na trwałość okładziny. Jeśli chcemy mieć okładzinę o maksymalnej trwałości, zdecydowanie warto zainwestować w modrzew syberyjski, który jest niezwykle wytrzymały. Możliwe jest jednak również stworzenie wysokiej jakości i trwałej elewacji ze świerku lub sosny, ale tutaj podstawową rolę odegra wysokiej jakości obróbka powierzchni, a zwłaszcza techniczna ochrona drewna.
3. NA TARASIE
Wybór drewna na tarasy pełni nie tylko rolę estetyczną. W przypadku stosowania w ogrodzie kluczową właściwością drewna jest jego trwałość, która różni się znacznie w zależności od gatunku.
Mówiąc najprościej, im twardsze drewno, tym dłuższa jego trwałość i odporność na pleśń, szkodniki itp. Dlatego przed budową tarasu najpierw zastanów się, czy będziesz go zmieniać częściej (z biegiem lat) ze względów estetycznych, praktycznych, czy może zależy Ci na maksymalnej trwałości.
Jak znaleźć odpowiednią ilość desek potrzebnych do pokrycia powierzchni?
- Deski okładzinowe i podłogowe rozliczane są s piorem, tzw szerokość pokrywy jest nieco mniejsza, zwykle o 8 mm. Dlatego przed każdym zakupem zapytaj swojego dealera o szerokość pokrycia, tylko na podstawie tych danych możesz obliczyć odpowiednią ilość tarasu lub podłogi.
- Należy uwzględnić przekrój materiału i odpowiedni zapas. W praktyce zwykle zaleca się 10%.
Jaką grubość i profil okładziny lub deski podłogowej wybrać:
- Do pokrycia ścian lub sufitów nadają się płyty o grubości 12-15 mm i większej.
- Do podsufitek itp. (tzn. zastosowanie na zewnątrz) wymagana jest grubość co najmniej 19 mm, w przypadku fasad minimalna zalecana grubość wynosi 19 mm. Stosowanie płyt o grubości 12 mm na okładziny zewnętrzne jest całkowicie nieodpowiednie.
- Grubość desek podłogowych powinien określić rzeczoznawca – inżynier budownictwa w zależności od obciążenia i składu podłogi.
- Wybór profili jest szeroki, w dużej mierze zależy od Twojego gustu. Należy jednak również dowiedzieć się, do jakiego konkretnego zastosowania wybrany profil jest odpowiedni. Niektóre profile, np. pasują tylko na poziomą podszewkę.
- Profile z tzw piorem schodkowym (np. F – Tatran, E – Softline). Umożliwiają one przesuwanie się drewna bez widocznych łączeń – w ten sposób uzyskasz trwały efekt estetyczny o wysokiej jakości.
Jak prawidłowo zamontować płytkę?
- Z wysuszonych i struganych tkanin przygotować ruszt bazowy o wilgotności w przybliżeniu odpowiadającej wilgotności okładziny. Nigdy nie instaluj płytki bezpośrednio na ścianie. Do rusztu bazowego stosuje się z reguły suszone drewno konstrukcyjne.
- Sieć musi umożliwiać tzw „wentylacja”, czyli przepływ powietrza za okładziną. W przypadku montażu łat nośnych poziomo należy zastosować tzw listwy przeciwstawne umożliwiające przepływ powietrza do góry. W przypadku stosowania w pomieszczeniach wilgotnych i na elewacjach lamele należy pokryć ze wszystkich stron środkiem przeciw pleśni i grzybom.
- Płytki najczęściej montuje się w taki sposób, aby elementy instalacji nie były widoczne. W metodzie tzw „uznanych” śrub lub gwoździ, należy używać śrub wysokiej jakości obróbka powierzchni ze stali nierdzewnej.
- Do montażu okładziny nadają się także specjalne klipsy montażowe. Ale bądź ostrożny przy zakupie, „numer klipsa” oznacza grubość dolnej części wpustu. Klipsy montażowe muszą być wysokiej jakości (odpowiednio sztywne), aby nie uległy deformacji na skutek naturalnego ruchu desek podczas zmian temperatury i wilgotności – wtedy również okładzina może „odpaść”. Oprócz płyt montażowych na rynku dostępne są także inne produkty umożliwiające prosty i niezawodny montaż.
- Przy układaniu poziomym pioro musi być skierowane ku górze, zapobiegnie to zatykaniu wpustu brudem i ewentualnym sklejeniu płyt licowych lakierem.
- Nie „dokręcać” okładziny aż do bliskości ścian i sufitu, zaleca się szczelinę wentylacyjną i dylatacyjną o szerokości ok. 10 mm.
Jak prawidłowo zamontować podłogę?
- Deski podłogowe z reguły przybijane są za pomocą tzw z gwoździami kołowymi po przekątnej pióra. Gwoździe powinny być 2,5 – 3 × dłuższe niż grubość podłogi.
Lepiej jednak zakotwiczyć deski podłogowe za pomocą wkrętów. Możliwe jest także przyklejenie desek do rusztu przed przybiciem, jednak poszczególnych desek nie wolno sklejać ze sobą na pióro i wpust. Spowodowałoby to, że poszczególne deski poruszałyby się jako całość podczas naturalnego ruchu pod wpływem zmian temperatury i wilgotności, w wyniku czego powstałaby szczelina lub pęknięcie o szerokości do kilku centymetrów. Mniej odpowiednie jest zszywanie podłóg, ponieważ zszywacz nie zawsze zapewnia delikatne dociśnięcie części do podłoża (wkręcając śrubę lub wbijając gwóźdź, lepiej czujemy opór płyty i materiału podłoża). - Deski podłogowe z naszej oferty po struganiu w trakcie produkcji posiadają nieskazitelną powierzchnię, która nie wymaga już szlifowania (konieczne jest lekkie przeszlifowanie pomiędzy poszczególnymi warstwami obróbki powierzchni).
- Podczas układania należy ściśle zwracać uwagę na czystość. Nie licz na to, że „zeszlifujesz” brud, ślady obuwia roboczego, odciski palców zabrudzone tłuszczem z gwoździ czy śrub, czy uszkodzenia powierzchni.
Jak impregnować powierzchnię płytek i podłóg?
- Powierzchnię płytek zawsze zabezpieczamy przed montażem, podłogi dopiero po montażu.
- Do obróbki płytek należy zastosować odpowiednią (najlepiej cienkowarstwową) glazurę, mniej odpowiednie są lakiery tworzące ciągłą nieprzepuszczalną warstwę. Nadaje się również do pomalowania tylnej strony desek podkładem.
- Do wykończenia powierzchni należy wybrać szkliwo odpowiednie dla danego rodzaju płytki. W przypadku okładzin zewnętrznych (elewacje) szkliwo powinno zawierać środki zabezpieczające przed pleśnią, grzybami i owadami oraz promieniowaniem UV. Dodatki te są jednak niepotrzebne, a nawet mogą być szkodliwe dla powłok wewnętrznych. Już sam proces suszenia technicznego, któremu poddawane są deski podłogowe podczas produkcji, stanowi wystarczająco skuteczną ochronę wykładzin wewnętrznych. W przypadku większości materiałów powłokowych stosujemy dwie powłoki.
- Obecnie oleje i woski wydają się być najbardziej odpowiednie do obróbki powierzchni tarasów i podłóg.
- Należy upewnić się, że poszczególne deski nie sklejają się podczas obróbki powierzchni. Wszelkie spękane grudki lub drobne pęknięcia w powierzchni można wypełnić elastyczną szpachlą.
Wilgotność i „Aklimatyzacja”
- Wilgoć jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na zachowanie drewna. Gdy drewno przyjmuje i uwalnia wilgoć, zmienia swoje właściwości, w tym wymiary i kształt. Idealna sytuacja jest wtedy, gdy wilgotność desek jest zgodna z wilgotnością otoczenia, w którym się znajdują – wówczas wymiary i kształt pozostają takie same. Jednak w praktyce nie jest łatwo to osiągnąć.Nasze płytki produkowane są według bardzo rygorystycznych kryteriów i parametrów. Wśród nich znajduje się również wysokiej jakości suszenie. Należy jednak uważać, aby nie umieszczać nawet tych markowych płytek w środowisku o znacząco odmiennych warunkach klimatycznych.
Zalecaną wilgotność dla poszczególnych zastosowań można podsumować w następującym przeglądzie:
Zastosowanie zewnętrzne: 14 do 19%
Do użytku wewnętrznego w nieogrzewanych budynkach: 14 do 17%
W ogrzewanych budynkach o temperaturze od 12 do 21°C: 11 do 15% - Koniecznie sprawdź aktualny poziom wilgoci okładzin lub desek podłogowych przed ich ułożeniem (zwłaszcza podłóg). Wilgotność produktów drewnianych może zmieniać się podczas dystrybucji i przechowywania.
- Płytki (a zwłaszcza podłogi) należy układać przy wilgotności odpowiadającej tzw wilgotność równowagowa środowiska, w którym będą brane pod uwagę, lub używany.
Dlatego przed użyciem są one „aklimatyzowane” – jest to niezbędny proces, podczas którego płytki czy podłogi osiągają wspomnianą powyżej wilgotność równowagową.
Wiesz, że… nasze płytki suszymy w bardzo rygorystycznych warunkach do wymaganego poziomu wilgoci. Dzięki temu mają stabilny kształt, co eliminuje ryzyko niewłaściwego obchodzenia się z materiałem.
W celu właściwej „aklimatyzacji” należy rozpakować i położyć pokrycie lub podłogę. Właściwy sposób i długość (a także znaczenie) takiej „aklimatyzacji” nie jest łatwe do ustalenia, szczególnie w przypadku podłóg. Powinien on zostać ustalony przez rzeczoznawcę, biorąc pod uwagę porę roku, wilgotność i przepływ powietrza, rodzaj ogrzewania, rodzaj konstrukcji, jej aktualny stan, sezon grzewczy itp. Dobrą pomocą w podjęciu właściwej decyzji może być zawilgocenie innych konstrukcji drewnianych lub przedmiotów, które od dłuższego czasu znajdują się na budynku lub w pomieszczeniu.
Wysokiej jakości higrometr jest zatem niezbędnym narzędziem, szczególnie przy układaniu podłóg.
Your page rank: